|
Hz Ömer bîn Hatîâb (r.a.) Peygamber Efendimizin (s.a.v.) amcası Hz Abbâs (r.a.)'ın da bulunduğu bir cemâatle yağmur duasına çıkmıştı. Hz. Ömer (r.a.):
"Allah'ım! Habîbln ve onun amcası vâsıtaslyle sana iltica ediyoruz. Sen bunların yüzü suyu hürmetine bize rahmetini İnzal eyle!" diye duasını bi*tirdikten sonra Hz. Abbas (r.a.) elini kaldırarak
"Allah'ım! Semâdan gelen her belâ günâh sebe*biyle gelir ve bu belâyı tevbe kaldırır. Ben Habîbinîn amcası olduğum için halk benim vâsıtamla sana müracaat ediyorlar.
İşte günahkâr ellerimizi Sana kaldırdık boyun*larımızı tevbe ile karşında eğdik. Sen gâib olanı ter-ketmeyen beli kırılanı ihmâl etmeyen bir koruyucu*sun. İşte küçükler perîşan büyükler sefîl oldu. Bu yüzden şikâyet sesler! sana yükseldi. Sen aşikârı da bilirsin gizliyi de.
Allah'ım kulların ümitleri kesilip helak olmadan onların İmdadına yetiş. Zîra senin rahmetinden an*cak kâfirler ümit keserler. Rahmetini yetiştir." diye duâ etti.
Duasını tamamlamadan dağlar gibi bulutlar gökyüzü*nü kapladı ve yağmur yağmağa başladı.
İLİM ÖĞRETENE VE ÖĞRENENE DUÂ imâm-ı Âzam Ebû Hanîfe (rh.) Hazretleri şöyle buyur*du; "Hocam (Hammâd) vefat ettiği günden beri bütün namazlardan sonra anam-babam ile beraber onun için de İstiğfarda bulunurum. Ben ilim öğren*diğim veya ilim öğrettiğim herkes için İstiğfarda bulunurum." İmâm Ebû Yûsuf (rh.) Hazretleri de buyurdular ki; "Muhakkak ben anamdan ve babamdan önce Ebû Hanîfe (rh.) için duâ ediyorum. Çünkü onun şöyle dediğini işittim: Muhakkak ben anam-babam ile be*raber hocam Hammâd için de duâ ederim."
|
